Ο ερχομός του δεύτερου παιδιού είναι ένα ευχάριστο και πολύ σημαντικό γεγονός που φέρνει πολλές αλλαγές στις δυναμικές της οικογένειας. Η έλευση του νέου μέλους πρόκειται να επηρεάσει σημαντικά την καθημερινότητα των γονέων, αλλά και του πρώτου παιδιού. Οι αλλαγές αυτές αφορούν τόσο ζητήματα καθημερινής φροντίδας, όσο και ψυχοσυναισθηματικές αλλαγές σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Τις πρώτες ημέρες είναι πιθανό η καθημερινότητα όλων των μελών της οικογένειας να γίνει ενδεχομένως περισσότερο πιεστική και με μεγαλύτερες δόσεις άγχους “πασπαλισμένη” όμως με την αγάπη και την ελπίδα που φέρνει ένα βρέφος στην οικογένεια.
Αναφορικά με τις ψυχοσυναισθηματικές αλλαγές, το πρώτο παιδί, περνώντας χρόνο με το αδερφάκι του, θα έρθει αντιμέτωπο με πολλά πρωτόγνωρα θετικά συναισθήματα, ηρεμίας, αγάπης, χαράς, ενώ σιγά σιγά θα αντιλήφθεί πως μεγαλώνοντας θα έχει έναν φίλο και συντροφιά στο παιχνίδι.
Ωστόσο, τόσο οι γονείς όσο και τo πρώτο παιδί είναι πιθανό να νιώσουν ότι οι δικές τους ανάγκες περνούν σε δεύτερη μοίρα. Το πρώτο παιδί ενδεχομένως να αισθανθεί ότι δεν έχει τον χρόνο που είχε με τους γονείς ή ακόμη και να υιοθετεί σε ένα βαθμο τα πιεστικά συναισθήματα των γονέων, σε ασυνείδητο επίπεδο. Οι γονείς θα πρέπει να προσπαθήσουν να αποδεχτούν ότι οι συνθήκες μέσα στην οικογένεια είναι πιθανό να μην είναι ακριβώς όπως τις έχουν οραματιστεί.
Για τους παραπάνω λόγους, είναι εξαιρετικά σημαντικό, να γίνει έγκαιρη ενημέρωση από τους γονείς στo πρώτο παιδί για την επερχόμενη έλευση του νέου μέλους, ώστε να τους δώσουν τον απαιτούμενο χρόνο να επεξεργαστούν την πληροφορία αυτή και να εκφράσουν ό,τι συναισθήματα τους δημιουργεί.
Είναι σημαντικό επίσης, οι γονείς να εξηγήσουν στα παιδιά ότι η καθημερινότητα τους είναι πιθανό να αλλάξει, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν θα δίνουν σημασία στα δικά τους συναισθήματα π.χ « Η μαμά και ο μπαμπάς θα χρειάζεται να αφιερώνουν αρκετό χρόνο στο αδερφάκι σου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα αλλάξει η αγάπη που έχουμε για εσένα».
Η προσπάθεια διατήρησης του ήδη υπάρχοντος προγράμματος είναι επίσης σημαντική για την διατήρηση της ψυχοσυναισθηματικής σταθερότητας των παιδιών.
Επιπροσθέτως, θα ήταν σημαντικό να γίνονται συζητήσεις αναφορικά με τα συναισθήματα του πρώτου παιδιού, ώστε να νιώθει την ασφάλεια να τα εξωτερικεύει, είτε είναι θετικά είτε είναι αρνητικά. Ακόμη, είναι πολύ σπουδαίο να εντάξουν οι γονείς το πρώτο παιδί ως βοηθό στην φροντίδα του βρέφους καθώς με αυτόν τον τρόπο θα βοηθήσουν σημαντικά στην δημιουργία της συναισθηματικής σύνδεσης των αδερφών, χωρίς αυτό να συνεπάγεται στην υιοθέτηση γονεϊκού ρόλου, από το μεγάλο παιδί.
Τέλος, σημαντικό είναι να αποδεχτεί και να αγκαλιάσει ο καθένας τα δικά του συναισθήματα, για να μπορέσει και το παιδί να αναγνωρίσει, να επεξεργαστεί και να αποδεχτεί τα δικά του.
«Η αγάπη του γονέα δεν διαιρείται , πολλαπλασιάζεται»
